La vida debería ser al reves!!!!!!!!!!!!!!!

Se debería empezar muriendo y así ese trauma está superado.

Luego te despiertas en una residencia mejorando día a día.

Después te echan de la residencia porque estás bien y lo primero que haces es cobrar tu pensión.

Luego en tu primer día de trabajo te dan un reloj de oro.

Trabajas 40 años hasta que seas bastante joven como para disfrutar del retiro de la vida laboral.

Entonces vas de fiesta en fiesta, bebes, practicas el sexo y te preparas para empezar a estudiar.

Luego empiezas el cole, jugando con tus amigos, sin ningún tipo de obligación, hasta que seas bebé.

Y los últimos 9 meses te pasas flotando tranquilo. Con calefacción central, room service etc…

Y al final abandonas este mundo en un orgasmo!

Quino (Mafaldaren sortzailea)

Beno ba, gazteleraz esaten dan bezela, Lo bueno se akaba!!! eta aguro dijo denbora aurrea pare bat aste besteik ez zaizkigu falta praktikakin amaitzeko. Mintegitako azkeneko lana zintzilikatzen det denontzako. Ea erabilgarri suertatzen zaizuen eginiko lana!!!

 eta

            2. mintegirako lana sekuentzia didaktikoari buruzkoa da. Bi sekuentzia didaktiko aztertu ditut: Txanela Proiektuaren Lehen Hezkuntzako Lehenengo Mailako hirugarren ikaslearen liburua liburuxka eta ANAYA-HARITZA argitaletxeak kaleraturiko Matematika 1 ikasliburuak. Bitxia iruditzen zait matematika lantzeko txanela proiektuaren barnean dagoen liburuxka (“matematika fina” deitzen diotena) ere baduten arren oso gutxi erabiltzen baitute.

            Txanela Proiektuari dagokionarekin hasiko naiz. Nik aztertu dudan liburuxka hirugarrena da. Liburu honen bidez lehen gizakiak nola bizi ziren aztertzen dute. Aitzakia honekin irakurketa eta idazketa lantzea da helburua. Sarrera fase bat ematen da non ikasleei zer dakiten eta zer jakitea gustatuko litzaiekeen galdetzen zaien. Ondoren taldeka naiz bakarka egitekoak diren ariketa ezberdinen bitartez beraien bizimodua nolakoa den jakitea bultzatzen zaie euren bidez informazioa bilatuz edo dedukzio bidez. Informazioa osatzeko Txanelaren irakurgai eta euskara ikasliburuak ere erabiltzen dituzte. Bizimodu hau hobeto ezagutzeko ikasle batzuk etxeko laguntzaren bidez gara hartako armak egin dituzte. Amaitzeko Eskoriatzako museora irteera egin dute lehen gizakiari buruzko erakusketa interesgarri bat baitago erakusgai (proiektuak haitzulo bat bisitatzea proposatzen du) eta antzezpena egiten dute gidoia ikasleek irakaslearen laguntzarekin ekoitzia delarik.

            Ariketa batzuk egiteko denbora tarte mugatu bat uzten da baina askotan ikasleak euren erritmora doaz, batzuk lana eginez eta beste batzuk, nola ez, hitz eginez.

            ANAYA-HARITZA Matematika liburuan sekuentzia didaktikoa lerro baten bidez irudikatuko nuke: ikasi-erabili-aurrekoa kontutan izanda gehiago ikasi-erabili eta berriro ikasi eta erabili liburua amaitu arte, normala den bezala progresio bat emanez gertatzen da: lehenengo 0tik 9rako zenbakiak ikasi, ezagutu eta idazten jakin behar dute, gero hauek batzen, ondoren kentzen eta (liburuaren iritziz) menperatuta dutenean hamarretik hemeretzirakoekin eta ondoren zenbaki altuagoekin egiten dute lan. Dena ariketa bidez egiten da eta imajinazio eta dedukziorako joera eza azaltzen dute ikasleek, askotan, bai baitakite irakasleak esplikazio txiki bat (gutxienez) eman gabe oso zailak egiten zaizkiela eta lagundu egingo diela. Dena banaka egiten dute mahaiak taldeka dituzten arren eta duda batzuk euren artean konpontzen dituzten arren, normalean, irakaslearengana zuzentzen dira. Orrialde bat edo bi, gehienez, bukatutakoan irakaslearen mahaira joan behar dute ariketak zuzentzera.

            Bi liburuak, bakoitza bere aldetik, proiektuen parte dira eta, badirudi, metodo transdiziplinarra jarraitzen dutela. Dena den, Matematikako liburuaz aparte ikasgelan ez da bere proiektuaren barnean dagoen beste libururik erabiltzen, ondorioz, ikasgela honetan ikasgai hau multidisziplinarraren barnean sartuko litzateke. Txanela proiektua, ordea, “jarraituagoa” dela esango nuke, izan ere, euskara, matematika “fina” eta irakurgaiak liburuak ere proiektu berean kokatzen direnez elkarloturak dituzte eta interdisziplinartekoaren barnean sartuko nuke.

            Amaitzeko, irakaslearen azalean jarrita ez dut uste gauza askorik aldatuko nukeenik, z. Beste irakasle-gai batzuekin hitz egiten aritua naiz eta gure ustez aldatu beharrekoak ez dira zigorrak, ikasleen asperraldiak edo irakasleen oihuak. Metodoa bera baizik. Oraindik jarraitzen den metodo hau irabazleentzat dago sortua eta ahula albo batera uzten du ikasketa prozesua zailduz, bai ikasle ahularentzat baita bere “karga” eraman behar duen ikasgelarentzat ere.

            Ebaluazioa, bi prozesuetan, uneoro egiten da, garrantzitsuena amaierako helburuetara heltzea bada ere. Irakasleak uneoro daki ikasleek zein irakurketa, idazketa eta eragiketa maila duten zuzenketen eta altuan irakurtzearen ondorioz.

Ondo segi eta aurki datozen inauterik disfrutau!!!

Bigarren mintegirako praktiketan topatu ditugun elkarrekintzen inguruan hausnarketa txiki bat egin behar genuen. Horretarako lau puntutatik egin dut behaketa: ikasleen artekoak, ikasle eta irakaslearen artekoak, ikasleen eta nire artekoak eta, azkenik, irakaslearen eta nire artekoak. Espero dut hausnarketa hau gustagarri, entretenigarri edo, gutxienez, entretenigarri izatea.

IKASLEEN ARTEKOAK
Ikaskideak ederki pasatzen dute elkarrekin eta horren ispilu ikasgelan egoten den giroa izan daiteke. Denek elkarrekin jolasten dute eta errespetuz jokatzen dute elkarren artean. Noiz behinka elkarren arteko gaizkiulertuak izaten dira liskarren bat edo beste sortuz baina denbora gutxian konpondu eta berriro ere lagunak izaten jarraitzen dute.
IKASLE ETA IRAKASLEAREN ARTEKOAK
Ikasleek errespetua eta, batzuetan miresmen, eta baliteke beste batzuetan beldur puntu bat ere izatea irakaslearekiko. Izan ere umeek badakite bera baino jakintsuagoa eta argiagoa dela, azken finean beraien irakaslea da. Baina irakasle lanaren barnean atentzioa deitzea eta orden bat mantentzea ere badagoenez…
IKASLEEN ETA NIRE ARTEKOAK
Ikasleekin ederki moldatzen naiz, irakasle eta beraien ikaskide arteko bat naiz: ez didate irakaslearen “status”a ematen baina badakite beraien ikaskidea baino “gehiago” naizela. Horregatik, oraingoz behitzat, ederki moldatzen gara ikusten dutelako lagungarria naizela beraientzat.
IRAKASLEA ETA NIRE ARTEKOAK
Eli, irakaslearen, eta nire arteko harremana egokia da, baita beste irakasleekin dudana ere. Ez da beste praktika lagun batzuek duten bezain estua, batez ere beste irakasleekin, ez baitut bertan ikasi eta gure artean harreman “profesional” bat dagoelako.
Asko pentsarazten dit Eliren klaseetan egoteak, batez ere, klase emateko eragatik. Ikasketa prozesu tradizionalaren eredu garbia dela uste dut eta hainbat eta hainbat gauza aldatuz gero nolakoa izango litzatekeen pentsatzen egon oi naiz klase asko eta asko, izan ere, ikasle batzuk ez dute aurrera egiteko behar bezalako atentzio edota intentziorik. Nire ustez hau gertatzea ikasketa tradizionalak erakartzen dituen ondorioetako bat da.

Beno ba, hau izan da guztia gaurkoz, beste batean idatziko dut gehiagori buruz.

arizmendiren-hezkuntza-proiektua

Praktikak Eskoriatzako Almen ikastolan egiten ari naiz. 1. mailako 19 haurren tutorea den Eli Akizu irakaslearekin. Goiko estekean Arizmendi ikastolaren hezkuntza proiektua estekatuta uzten dut ikastolaz gehiago jakin dezazuen.

Gaur, abenduaren 1.ean Mikel Laboa hil da. Gizon eta musikari haundi honen heriotzaren egunean wikipediak dakarren biografiaren berri emango dizuet bera gogoratzen eta kantatzen dugun bitartean bizirik mantenduko baita.

Zaude Lasai

Mikel Laboa Manzisidor (Donostia, Gipuzkoa, 1934ko ekainaren 15a – Donostia, 2008ko abenduaren 1a) euskal kantari eta musikagilea izan zen.

Donostiako Parte Zaharrean jaio zen 1934ko ekainaren 15ean. Gerra Zibila hasi orduko familiak alde egin behar izan zuen: aitak, udaletxeko zinegotzia zenak, Frantzia aldera jo zuen; ama eta zazpi seme-alabak Lekeitio aldera joan ziren, eta han bizi izan ziren aldi batean. Donostiara itzulita, marianisten ikastetxe batean ikasi zuen. Batxilergoa amaituta medikuntza ikastea erabaki zuen. 1953an ekin zion eta Madrilen, Iruñean, Zaragozan eta Bartzelonan aritu zen, harik eta 1967an haur neuropsikiatrian espezializatu zen arte. Urte horietan Iparraldeko herri musikak interes handia sortu zion eta Katalunian zela gertutik ezagutu zuen Nova Canço zeritzon musika mugimendua. Lagun batek oparitan emaniko Atahualpa Yupankiren diska batek ere Hego Amerikako kantarien berri eman zion eta haien xarma erakutsi^[1].

1960ko hamarkadan Ez Dok Amairu osatzen du beste hainbat euskal artistarekin. Bertan, batez ere Benito Lertxundirekin batera, euskal kanta berria sortzen dute. Estilo tradizionala eta berriak elkartzu eta Bertolt Brecht bezalako autoreen letrak abesten dituzte. Lekeitioak abesti sorta ere sortzen ditu, oihu eta zarata esperimentalekin.

1974an Bat-Hiru diskoa egiten du, jada euskal ereserkiak bihurtu diren hainbat kantekin (bereziki Txoria txori). Diska hau Mendeko Euskal Diskarik hoberena izendatu zuten Diario Vascon eginiko bozkaketa batean. Ondoren aldaketak egin zituen bere musikan eta jazz musikarekin batera lana egin zuen Iñaki Salvadorrekin.

Donostiako Orfeoiarekin diska bat ere argitaratu zuen. Bere lanetan bitxikeria bar badago: LP guztiak zenbakituak daude, 1etik 17raino, baina 13rik gabe, Ez dok hamairu taldearen omenez.

Julio Medem donostiarraren Euskal Pilota. Larrua harriaren kontra dokumentaleko soinu banda ere Mikel Laboarena da.

Donostiako Antigua auzoan bizi zen. 2008ko abenduaren 1ean zendu zen, Gipuzkoako Urrezko Domina eman behar zioten urte beran^[2].

Xabier Leteren hitzen bidez abeti zoragarri hau egin zuen Mikel Laboak

http://www.phpwebquest.org/euskera/webquest/soporte_mondrian_w.php?id_actividad=1643&id_pagina=1

Espainiako Errugbi Federazioak (FER) argitzera eman duenez Ohorezko Mailako zelai joko guztiek belar naturalekoak izan beharko dute erabakitzear dagoen data batetik aurrera Arrasate Rubi Taldeko web orrian agertzen denez. Bertan komunikatu hau jartzen dute:

Se informa que la Comisión Delegada de la Federación Española de Rugby en su reunión del 18 de octubre de 2008 acordó que las competiciones nacionales de División de Honor y de selecciones autonómicas senior se han de disputar en terrenos de juego de hierba natural a partir de una fecha que se fijará en la próxima reunión que celebre, para así dar tiempo a todas las instituciones involucradas a adaptarse al acuerdo.

Ea egie dan ta Altamiran in diguen txapuza ortatik kanpo geatzen gean.

italiako polizie motokin artistakerik iten. HARRAPAZAK!!!!!

Jorge Oteiza

Wikipediatik

Jorge Oteiza Enbil (Orio, Gipuzkoa, 1908ko urriaren 21 – Donostia, 2003ko apirilaren 9a) euskal eskultore eta arte-teorilaria zen, Euskal Herriko hainbat pentsalari, artista eta arkitektorengan eragin handia izan zuena.

 

Bizitza eta pentsaera

Orion jaio bazen ere, ondoko Zarautzen bizi izan zen denboraldi gehiena. Madrilen medikuntza hasi zen ikasten, nahiz eta arkitektura oso begiko zuen, baina laster utzi zuen eskultura munduan murgiltzeko. Espainiako Gerra Zibila hasi zenean Ameriketan zen eta han gelditu zen bizitzen (1935-46), Bogota hiriko (Kolonbia) Zeramika Eskola Nazionalean irakasle. Garai hartan antolatu zituen lehen erakusketak Santiagon (Txile) eta Buenos Airesen (Argentina). Orduan hasi zen eskultura eta estetika inguruko teoriak hausnartzen. Lehen lanek espresionismoaren eta kubismoaren eragin garbia zuten, baina hutsaren estetikaren esperimentazioari ekin zion ondoren. 1959an amaitutzat jo zuen esperimentazio bidea, eskultura hutsera iritsita.

Euskal pentsaera eta estetikaren ezaugarri nagusiak euskararen erroetan bilatzen saiatu zen. Quosque tandem! saiakeran euskal arimaren estetikaren interpretazioa aztertu zuen, historiaurreko artean eta antropologian erroak bilatzen zituena, berariaz asmaturiko sistema filologiko-poetikoen bidez. Lehen euskal gizakiak mundua nola ikusten zuen jakitea izan zuten helburu bere ikerketek, naturarekiko harreman eta ikuskera hori gizaki hark hizkuntzan eta artean nola zizelatu zuen jakin eta aditzera eman ahal izateko, euskal historiaurreko harrespil, zutarri eta trikuharriak ulertzeko. Huts eta harro hitzen estetika-etimologiak erabili zituen antzinako ikuskera horiek ulertzeko.

Kultur eragile eta Euskal Herriko arte-mugimenduaren gidari jokatu nahi izan zuen Oteizak. Ez Dok Amairu taldeari izena eman zion (1965) Azkuek Bizkaian jasotako herri ipuin batetik hartua eta Elorrioko Haur-Unibertsitatea sortzen saiatu zen. Hainbat talde artistikoen sortzaileetako bat izan zen: Hemen, Gaur, Orain, Danok, Baita (1966). Polemista sutsu eta kritikari zorrotz agertu zen gehienetan agintarien kultur politikaren aurrean. 1992 urtean Oteiza Fundazioa sortu zen Altzuzan (Egues haranean), han baitzeukan bizileku eta lantegietako bat.